نظریه کاستن عدم اطمینان ( کاهش بی اعتمادی)

این نظریه به بررسی راهکارهای تعامل بهتر و اعتمادسازی بین طرفین ارتباط می پردازد.وقتی دوغریبه با هم ملاقات می کنند ، تمرکز اولیه آنان بر کاهش عدم اطمینان در آن موقعیت است و سطوح عدم اطمینان آنان هم در حوزه های رفتاری و هم در حوزه های شناختی وجود دارند. به این معنا که آنان ممکن است ندانند چگونه رفتار کنند (یا فرد مقابل چگونه رفتار خواهدکرد) و یا ممکن است از ذهنیت خود درباره ی دیگری و همچنین ذهنیت طرف مقابل درباره ی خود مطمئن نباشند. عدم اطمینان در سطوح فردی و رابطه ای رخ می دهد. نتیجه ایجاد اطمینان بین طرفین بر فاکتورهای دیگر رابطه همچون محبت، آرامش رفتاری، جستجو و کنکاش درباره شخصیت یکدیگر و ... نیز تاثیرگذار است.

 

ما در «مارپیچ سکوت» رسانه‌ها

مارپیچ سکوت- SILENCE SPIRAL- یکی از ترفندهای پیچیده و پرهزینه عملیات روانی است. این نظریه که شرح آن خواهد آمد اولین بار در سال 1974- 1353- از سوی خانم الیزابت نوئل نیومن آلمانی در کتاب «افکار عمومی- پوست اجتماعی» مطرح شد.

نیومن و برخی دیگر از نظریه‌پردازان غرب مارپیچ سکوت را یک نظریه علمی می‌دانند که می‌تواند بخشی از ساز و کار و مکانیسم اجتماعی در شکل گیری افکار عمومی را توضیح داده و تشریح کند.

نظریه مارپیچ سکوت Sprial of silence

 

 الیزابت نوئل نئومن، نظریه پرداز و متفکر علم ارتباطات، با تاکید بر اثرگذاری تفکر غالب و اکثریت بر نظرات و یا حداقل ابراز نظر اقلیت، نظریه مارپیچ سکوت را بیان کرده است. این نظریه که از نظر زمانی نزدیک به ایام جنگ جهانی دوم بیان شد، از دیدگاه برخی منتقدین ناشی و متأثر از عملیات روانی نازی ها است و شاید همچون نظریه سوزن تزریق (گلوله برفی) اثر و نقش رسانه ها را بر مخاطبین بسیار زیاد می داند.

 

 

نظریه استفاده و رضایت مندی

 

نظریه "استفاده و رضایتمندی" (use & gratification theory) بیشترین اهمیت را به نیاز مخاطب می دهد. مخاطب انتخاب گر است و همه رسانه ها در تامین نیازهای رسانه ای او با همدیگر در حال رقابت. این نیازها ویژگی هایی دارد و انتخاب مخاطبین هم با شرایط خاصی انجام می گیرد.

الیهو کاتز از نظریه پردازان علوم ارتباطات در بازه این نظریه می گوید:«ریشه های اجتماعی وروانشناختی باعث نیازهایی می شودکه نتیجه آنها به انتظارات از رسانه های جمعی می انجامد.»

نظریه چارچوب سازی

چارچوب ها، ساخت ها و طرح واره هایی هستند که رسانه ها برای مخاطبین خود تشکیل می دهند تا از دریچه آن چارچوب ها واقعیت ها در ذهن مخاطب تحلیل شود. در یک چارچوب آنچه مدنظر صاحب رسانه است مورد توجه قرار می گیرد و مخاطب اجازه ی دیدن حواشی بیرون از آن چارچوب را ندارد. می توان گفت چار چوب ها می گویند که درباره چه چیز فکر شود.

نظریه چارچوب سازی را برخی از جمله ابزارهای برجسته سازی (Agenda-Setting) می دانند.

 

 

 

اینفوگراف - چگونه از شبکه های اجتماعی استفاده می کنیم؟

سواد رسانه ای انتقادی

«"سواد رسانه‌ای" (Media Literacy) در یک تعریف بسیار کلی عبارت است از یک نوع درک متکی بر مهارت که  براساس آن می‌توان انواع رسانه‌ها و انواع تولیدات آن‌ها را شناخت و از یکدیگر تفکیک و شناسایی کرد.» - دکتر یونس شکرخواه

سواد رسانه ای را می توان به عنوان یک رژیم درک رسانه ها دانست. اینکه چه کسی راست می گوید؟ حرف چه کسی را باید قبول کرد؟

ایجاد و افزایش سواد رسانه ای را تا کنون به عنوان تنها راه حل مقابله با آسیب های شخصی و جمعی رسانه ها دانسته اند. سواد رسانه ای بوسیله مهارتهایی در افراد از سنین کوچکی و به مرور ایجاد می شود.

 

تئوری مخاطبین

مخاطب شناسی و تئوری مخاطبین امروزه مورد توجه بسیاری از نقش آفرینان در عرصه رسانه قرار گرفته است. در نظر داشتن شرایط مخاطب، فعال دانستن مخاطبین و انتشار هدفمند محتوا در رسانه ها امری دارای اهمیت بسیار است. در این زمینه می توان به نظریات "کاتز" و "مک کوایل" اشاره کرد.