استفاده از فنون رسانه‌ای در روابط عمومی‌ها امروز امری حیاتی و غیرقابل چشم پوشی است. این ارتباط گیری و استفاده از رسانه‌ها نیز بایستی با رویکردی اثر بخش اتفاق بیفتند. در هفتمین کنفرانس روابط عمومی، این موضوع مطرح شد و مورد بررسی قرار گرفت.
ارتباطات سیاسی به رابطه میان نهادهای حاکمیتی یا دولت‌ها، مردم و شهروندان و رسانه‌ها می‌پردازد. این ارتباط می‌توان مقوم آرمان‌های دولت و ثبات نهاد حاکمیتی باشد و یا به تضعیف این ثبات و ایجاد تغییر در سیستم حکومتی دامن بزند.
تاثیر جنسیت و میزان و نوع مصرف رسانه‌ای و موضوعات مورد توجه دو جنس زن و مرد، موضوع تحقیق بسیاری از پژوهشگران ارتباطات بوده است. در مقاله «ﺳﻨﺠﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺟﻨﺴﯿﺖ، ﺑﺮ ﻣﺼﺮف رﺳﺎﻧﻪای در اﯾﺮان» که به همت عبدالحسین کلانتر، حسین حسنی و اکرم علیپور درواری در زمستان 91 به رشته تحریر درآمده است به موضوع جنسیت و مصرف رسانه‌ای از روش تحلیل داده‌های ثانویه پرداخته است.
ایده‌ی هژمونی با اینکه پیش از آنتونیو گرامشی ایتالیایی مطرح شده بود ولی بصورت مدون و با نگاهی جدید از سوی او سامان یافت. او هژمونی را در برابر سلط قرار می‌دهد و وجه تمایز آن را دوری از قوای قهریه و زور از سوی حکومت‌ها و استفاده از رسانه‌ها و نیروی نرم در همگام سازی توده‌ها می‌داند.
استفاده از رسانه‌های اجتماعی در بین بسیاری از مردم جهان رواج پیدا کرده است. این عادت همه‌گیر در موارد زیادی تبدیل به اعتیاد و امری غیر قابل ترک شده است. دریافت اخبار، ارتباط با دوستان، جستجو، سبک زندگی و بسیاری موارد دیگر هستند که در شبکه‌های اجتماعی و مجازی به مخاطبان عرصه می‌شود و آن‌ها را به شدت به خود وابسته نموده است.
«آگهی های بازرگانی تلویزیونی» از متداول ترین برنامه هایی است که در سراسر جهان، زمان زیادی از تماشای تلویزیون را برای مخاطب پوشش می دهند. زیرا برخلاف بسیاری از برنامه ها برای سازمان های متولی از منابع اصلی تامین درآمد محسوب می شود.از این رو چشم پوشی از پخش آنان غیرقابل امکان است.
در پژوهشی از موسسه Vosus مصرف رسانه‌ای بیش از 250 روزنامه‌نگار و گزارش‌گر بررسی شده است. نتایج این تحقیق در قالب اینفوگراف در ارائه می‌شود.
نظریات فمینیست رسانه‌ای با رویکرد تفکیک جنس از جنسیت، بیان می‌کنند که رسانه‌های جهان، ناشی از یک نظام مردسالار، در حال ظلم به زنان هستند. روند تاریخی و تحولات این نظریات، موج ها اول، دوم و سوم آن تغییرات و تضادهای نظری مختلفی را در افکار اندیشمندان این حوزه نمایانگر است.
امروزه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورها به عنوان یک عامل تعیین کننده در نظام بین‌الملل تحت تأثیر و تعامل تحولات شگرف در عرصه ارتباطات قرار گرفته است؛ چنانچه «دیپلماسی رسانه‌ای» به عنوان یکی از شاخه‌های اصلی فعالیت‌های دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی پدیدار شده است و بخش قابل توجهی از دیپلماسی عمومی کشورهای به ویژه قدرتمند جهانی را به خود اختصاص داده است.