مطالعه پیام های فرهنگی آگهی های بازرگانی تلویزیونی
«آگهی های بازرگانی تلویزیونی» از متداول ترین برنامه هایی است که در سراسر جهان، زمان زیادی از تماشای تلویزیون را برای مخاطب پوشش می دهند. زیرا برخلاف بسیاری از برنامه ها برای سازمان های متولی از منابع اصلی تامین درآمد محسوب می شود.از این رو چشم پوشی از پخش آنان غیرقابل امکان است.
در ساخت این آگهی ها معمولا از روایات ادبی ، داستانک ها، نشانه شناسی و سایر فنون استفاده می شود تا کالا یا خدمات موردنظررا برای «مخاطب» با هدف تبدیل شدن اوبه «خریدار»جذاب کند.در کنار آن ، تکرار آگهی ها،آن ها را به مثابه کالایی مورد قبول و در بسیاری موارد، مورد نیاز جلوه می دهد ویا آن که الگویی برای خرید را در ذهن وی می سازد. در مواردی هم خود آگهی ها تبدیل به کالایی می شوند تا برای مخاطب نیازجدیدی را تعریف کنند.بنابراین دراین مکانیسم، ناخودآگاه او وارد فرایندی می شود که هر ناممکنی را ممکن خواهد دید.پس مطالعه اثرات فرهنگی تولید شده در آن ها برای مخاطب از نگاه های مختلف ،در انسان شناسی حائز اهمیت است .
ازمیان مفاهیم ونیازهایی که این آگهی ها خودآگاه یا ناخودآگاه بازتولید می کنند،مقاله ی حاضر قصد داشته که با پیش فرض «تاکید بر مفهوم انسان شناختی خانواده در ایران» به این سئوال پاسخ دهد که این آگهی ها چه قدر توانسته اند بازتاب همان مفهوم باشند؟این آگهی ها چه تعریف یا تعاریف دیگری از خانواده را برای مخاطب ممکن می سازند؟این آگهی ها چه نیاز جدیدی را به داشتن انواع دیگر خانواده برای مخاطب بازنمایی می کنند؟ویادرعبارتی کلی تر «الگوهای ارزشی بازتاب یافته در این آگهی ها تا چه حد با الگوهای فرهنگی قالب ما درباره ی خانواده،در تضاد یا تطابق است؟»
برگرفته از سایت انسان شناسی و فرهنگی
