پروپاگاندا شکلی از ارتباط است که هدفش تحت تاثیر قرار دادن عقاید یک جامعه به سوی دلایل و جوانبی است که برای شخص یا گروهی مفید باشد. مدل پروپگاندا مدلی مفهومی – با وجودی که از طرف مخالفین متهم به تئوری توطئه شده است - در اقتصاد سیاسی است که توسط ادوارد هرمان و نوام چامسکی ارائه شده است و نشان می‌دهد چگونه پروپاگاندا، شامل سوگیری نظام مند، در رسانه‌های عمومی عمل می‌کند.
ارتباطات سیاسی به رابطه میان نهادهای حاکمیتی یا دولت‌ها، مردم و شهروندان و رسانه‌ها می‌پردازد. این ارتباط می‌توان مقوم آرمان‌های دولت و ثبات نهاد حاکمیتی باشد و یا به تضعیف این ثبات و ایجاد تغییر در سیستم حکومتی دامن بزند.
تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا) و تبلیغات تجاری در دوره های مختلف علوم ارتباطات، با استفاده از نظریات مختلفی، مورد استفاده حکومت ها یا گروه های سیاسی و شرکت های تجاری قرار می گرفته است. این نوع تبلیغات تکنیک هایی منحصر به خود دارد که ناشی از رویکردهای نظریان هر دوره است.
پروپاگاندا یا تبلیغات سیاسی امری است که غالبا صاحبان سیاست بیشترین بهره را برای عادی سازی مقاصد خود و یا همراه سازی توده های مردم با هنجارهای مورد نظر خود از آن می برند. استفاده از شگردها و فنون تبلیغات برای دستاوردهای سیاسی عمومی ترین شکل نقش آفرینی سیاست در رسانه هاست.