تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا) و تبلیغات تجاری در دوره های مختلف علوم ارتباطات، با استفاده از نظریات مختلفی، مورد استفاده حکومت ها یا گروه های سیاسی و شرکت های تجاری قرار می گرفته است. این نوع تبلیغات تکنیک هایی منحصر به خود دارد که ناشی از رویکردهای نظریان هر دوره است.
نظریه تعامل گرایی نمادین، توسط جرج هربرت مید ارائه شده است. این نظر با نگاه بر نظریان جامعه شناسی و روان‌شناسی به بررسی کنش انسان‌ها نسبت به نمادها می پردازد. او ذهن، خود و جامعه را از عناصر تعامل‌گرایی می‌داند.
نظریه نفوذ اجتماعی توسط دالماس تایلر و ایروین آلتمن ارائه شده و ناظر به ارتباطات انسانی و ایجاد فرایند اجتماعی شدن در بین افراد و گروه های انسانی است. این نظریه با پیوند خوردن با جامعه شناسی ابعادی از فرایند تأثیرگذاری در جامعه را بیان می کند. در این نظریه ابعاد درونی انسان ها بصورت یک مدل لایه ای مثل لایه های یک پیاز در نظر گرفته شده است.
هربرت الچول (J. Herbert Altschull) از نظریه پردازان انتقادی در حوزه ارتباطات، مطبوعات و رسانه های اجتماعی است که تقسیم بندی هایی را برای رسانه ها نسبت به نظام های سیاسی و کشورهای حاکم بر آن رسانه ها ارائه کرده است. او قوانین تجربی ای را پس از بررسی رسانه ها در کشورها و نظام های سیاسی مختلف، تدوین کرده است و بصورت نظریاتی ارائه نموده است.
پس از دوران جنگ جهانی دوم و نظریات ارتباطی ای چون گلوله جادویی که مخاطب را بسیار منفعل در مقابل اثرات رسانه قلمداد می کرد نظریاتی با محوریت مخاطبین شکل گرفت. نظریه استحکام یا تأثیرات محدود از جمله نظریاتی است که مخاطب را کاملا فعال و محور در نظر می گیرد.
در نظریه اشاعه یا نشر نوآوری ، اورت ام راجرز، در طی فرایند اجتماعی شدن، ایده‌ها و شیوه‌های جدید استفاده از وسایل و چگونگی دستیابی به آنها و نحوه گسترش آنها را در یک نظام اجتماعی بررسی می‌کند. او این روند را 5 مرحله می داند و افراد استفاده کننده از نوآوری را مورد دسته بندی قرار می دهد.
الیزابت نوئل نئومن، نظریه پرداز و متفکر علم ارتباطات، با تاکید بر اثرگذاری تفکر غالب و اکثریت بر نظرات و یا حداقل ابراز نظر اقلیت، نظریه مارپیچ سکوت را بیان کرده است. این نظریه که از نظر زمانی نزدیک به ایام جنگ جهانی دوم بیان شد، از دیدگاه برخی منتقدین ناشی و متأثر از عملیات روانی نازی ها است و شاید همچون نظریه سوزن تزریق (گلوله برفی) اثر و نقش رسانه ها را بر مخاطبین بسیار زیاد می داند.
نظریه "استفاده و رضایتمندی" (use & gratification theory) بیشترین اهمیت را به نیاز مخاطب می دهد. مخاطب انتخاب گر است و همه رسانه ها در تامین نیازهای رسانه ای او با همدیگر در حال رقابت. این نیازها ویژگی هایی دارد و انتخاب مخاطبین هم با شرایط خاصی انجام می گیرد.
الیهو کاتز از نظریه پردازان علوم ارتباطات در بازه این نظریه می گوید:«ریشه های اجتماعی وروانشناختی باعث نیازهایی می شودکه نتیجه آنها به انتظارات از رسانه های جمعی می انجامد.»
مارشال مک لوهان (1911-1980) استاد مرکز مطالعات رسانه‌ای تورنتو، و مطرح‌کنندهٔ مفهوم «دهکدهٔ جهانی» و جملهٔ معروف «پیام خود رسانه است» بود. او از نظر توجّه به فناوری‌های ارتباطی، جزو چهره‌های پیشتاز در این قلمرو به حساب می‌آید. طبقه‌بندی رسانه‌ها به سرد و گرم نیز از کارهای اوست. او به تلویزیون صفت «غول خجالتی»، و به رادیو صفت «طبل قبیله‌ای» را داد.
