روزنامهنگاری و خبرنگاری از جمله مشاغل مهلک و خطرناک در سراسر جهان به شمار میآیند. هنوز در نقاط مختلف جهان، در جنگها، در اعتراضات و ... برای روزنامهنگاران مسونیتهای قابل توجه و رعایت شدهای وجود ندارد.
روزنامهنگاری و خبرنگاری از جمله مشاغل مهلک و خطرناک در سراسر جهان به شمار میآیند. هنوز در نقاط مختلف جهان، در جنگها، در اعتراضات و ... برای روزنامهنگاران مسونیتهای قابل توجه و رعایت شدهای وجود ندارد.
سبک خبری گیلاس یا گلاس (Glass) با ترکیب از چند سبک خبری پایه، ایجاد میشود و خبر را بگونهای داستانوار روایت میکند. این سبک تنظیم خبر هم برای مخاطبانی با وقت کم که نیازمند مهمترین بخش خبر هستند مفید است و هم برای کسانی که جزئیان را جویا میشوند.
اولین با روزنامه وال استریت ژورنال در خبرهای خود از این سبک استفاده کرد، این سبک خبر نویسی که به نام سبک کباب نیز مشهور است، برای موضوعات و خبرهای مسئله محور بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد.
سبکهای خبر نویسی، مسیری به بسته بندی بهتر و جذابتر خبر، برای مخاطب هستند. این سبکها باعث میشوند که با سرعت بیشتری مخاطب به مهمترین مطالب در خبر پیببرد و در کنار آن از خواندن خبر لذت ببرد و بیشتر ترغیب به خواندن شود. سبک پایان شگفتانگیز از جمله سبکهای لذت بخشی است باعث میشود خبر مخاطب را تا انتها به دنبال خود بکشد.
واقیت و آنچه در رسانهها ارائه میشود دو چیز متفاوت هستند. ذهنیتی که عامه مردم از رسانهها بدست میآورند لزوما آن چیزی که در جامعه می گذرد نیست. دنیایی که رسانه می سازد، اغراق آمیزتر، عجیب تر، خشن تر و پرهیجان تر از دنیای بیرون است.
روزنامه نگاری شهروندی، گونه جدید تولید و توزیع اخبار در رسانه ها است. این نوع روزنامه نگاری که با رویکرد انتقادی نسبت به رسانه های رسمی و حرفه ای رشد کرده است، با پیشرفت ها تکنولوژیک در ابزارهای رسانه ای و ارتباطی و وجود شبکه های اجتماعی و خبررسانی تعاملی مورد استقبال فعالین رسانه ای در عامه مردم قرار گرفته است.
موارد زیر بر اساس ارزشهای مورد قبول در میان عموم روزنامهنگاران آورده شده است:
دقت
امروزه افراد بشر خواسته یا ناخواسته در احاطهی رسانهها قرار گرفته و شناخت و درکشان از پیرامون را رسانه شکل میدهد.
پیامهایی که از طریق رسانهها به او میرسد و حتی واقعیتی که از او مخفی نگاه داشته میشود، تصویر ذهنی و آگاهیهای بشر امروز را از جهان پیرامون شکل میدهد.
هیچ کس نمیتواند ادعا کند که این تصویر ، تصویری دقیق، روشن و کامل است و برای این است که جهان بینی رسانه ای، جهان بینی دقیق و قابل اعتمادی نیست.
اختراع فن چاپ درحقیقت به قرن ها پیش از گوتنبرگ، که نامش به عنوان مخترع چاپ در تاریخ به ثبت رسیده است، برمی گردد و آسوریان چند هزار سال قبل از میلاد بر خشت هایی از گلرس مهر میزدند. استعمال حروف قابل انتقال نیز میان سالها ی 1051 و 1058 در چین آغاز شد. مخترع این حروف فردی به نام پیشنگ بود و حروف هم از گلرس ساخته میشد. حروف دستی و حروف قلعی که پس از آنها به کارآمد، هیچ یک رواجی نیافت، بر عکس حروف چوبی متداول شد. تا اینکه در سال 1440، گوتنبرگ ظاهرا بدون اطلاع از کار چینیی ها، حروف قابل انتقال را اختراع کرد و برای هر یک از حروف الفبا یک حرف جداگانه به کار برد. حروف متحرک را چینیها اختراع کردند، ولی گوتنبرگ که حرفه اش زرگری بود، آلیاژ مناسب برای ریخته گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر یک از این دو فلز را به گونه ای انتخاب کرد که حروف بیش از حد سخت و نرم نباشند. سرانجام برای مرکب چاپ هم فرمول مناسبی پیدا کرد و خلاصه با رفع موانع و حل مشکلات عمل چاپ را میسر و اجرایی کرد.