نظریه بر جسته سازی یا اولویت سازی، از جمله نظریات ارتباطاتی است که در آن مخاطب پویا در نظر گرفته می شود. طبق این نظریه تعیین افکار عمومی بوسیله رسانه ها اتفاق نمی افتد بلکه، جهت دهی به افکار عمومی و تعیین اولویت ها توسط رسانه های انجام می گیرد.
چارچوب ها، ساخت ها و طرح واره هایی هستند که رسانه ها برای مخاطبین خود تشکیل می دهند تا از دریچه آن چارچوب ها واقعیت ها در ذهن مخاطب تحلیل شود. در یک چارچوب آنچه مدنظر صاحب رسانه است مورد توجه قرار می گیرد و مخاطب اجازه ی دیدن حواشی بیرون از آن چارچوب را ندارد. می توان گفت چار چوب ها می گویند که درباره چه چیز فکر شود.
نظریه چارچوب سازی را برخی از جمله ابزارهای برجسته سازی (Agenda-Setting) می دانند.