بسیاری از حوزه های جامعه شناسی، علوم ارتباطات اجتماعی و رسانه در بخش های مختلف با علم روانشناسی در ارتباط است. نظریه یادگیری اجتماعی توسط افراد مختلف مورد بررسی و نظریه پردازی قرار گرفته است. یکی از این افراد آلبرت بندورا است. او با رویکردی روانشناسانه یادگیری را در فرد و اجتماع بررسی نموده است.
در زمینه ارتباطات و توسعه، نظریات و مکاتب متفاوتی وجود دارد. اغلب این نظریات در راستای توسعه کشورهای جهان سوم و از سوی اندیشمندان دولت‌های جها اولی صادر شده است. مکتب اکلا، برخاسته از اندیشمندان آمریکای لاتین، که آن را می‌توان مقاومتی در برابر توسعه برون‌زا و وابسته به کشورهای توسعه‌یافته دانست، در این میان نسخه جدید را برای توسعه در کشورهای توسعه‌نیافته مطرح نموده است.
جان فیسک از نظریه‌پردازان حوزه مخاطب فعال و معتقد به برداشت‌های متفاوت مخاطب و یا اصطلاحاً چندمعنایی متن رسانه‌ای است. او دارای نظریات انتقادی نسبت به هژمونی رسانه‌ای سرمایه‌داری و پیرو مکتب مطالعات فرهنگی است.
مطالعات فرهنگی و مکتب بیرمنگام، با تمرکز بر فرهنگ و مطالعه دو عنصر رمزگذار و رمزگشا در ارتباطات، به بررسی هرهنگ عامه مردم با چاشنی انتقادی پرداخت. در این مکتب استوآرت هال از جمله موثرترین اندیشمندان بود.
دیوید مورلی از جمله نظریه پردازان حوزه مخاطب فعال و از پیروان نظری استوارت هال است. او با بسط تجربی و تکمیل نظریات هال در حوزه تئوری مخاطب فعال، رمزگشایی و خوانش متون رسانه‌ای توسط مخاطبان فعال را مطالعه نموده و آن را متاثر از عواملی از جمله طبقه اجتماعی و دامنه گفتمانی مخاطب می‌داند.
با گسترش و پیشرفت روزافزون تکنولوژی‌های ارتباطی، بحث شکاف دیجیتال جدی‌تر شده و حساسیت بیشتری برای رسیدگی به آن پیش آورده است. یکی از این پیشرفت‌ها، ظهور و گسترش شبکه جهانی اینترنت می‌باشد. این در حالی است که این پیشرفت‌ها غالبا از کشورهای توسعه‌یافته غربی آغاز شده و به کشورهای در حال توسعه صادر می‌شود.
پروپاگاندا شکلی از ارتباط است که هدفش تحت تاثیر قرار دادن عقاید یک جامعه به سوی دلایل و جوانبی است که برای شخص یا گروهی مفید باشد. مدل پروپگاندا مدلی مفهومی – با وجودی که از طرف مخالفین متهم به تئوری توطئه شده است - در اقتصاد سیاسی است که توسط ادوارد هرمان و نوام چامسکی ارائه شده است و نشان می‌دهد چگونه پروپاگاندا، شامل سوگیری نظام مند، در رسانه‌های عمومی عمل می‌کند.