نظریه "استفاده و رضایتمندی" (use & gratification theory) بیشترین اهمیت را به نیاز مخاطب می دهد. مخاطب انتخاب گر است و همه رسانه ها در تامین نیازهای رسانه ای او با همدیگر در حال رقابت. این نیازها ویژگی هایی دارد و انتخاب مخاطبین هم با شرایط خاصی انجام می گیرد.
الیهو کاتز از نظریه پردازان علوم ارتباطات در بازه این نظریه می گوید:«ریشه های اجتماعی وروانشناختی باعث نیازهایی می شودکه نتیجه آنها به انتظارات از رسانه های جمعی می انجامد.»
چارچوب ها، ساخت ها و طرح واره هایی هستند که رسانه ها برای مخاطبین خود تشکیل می دهند تا از دریچه آن چارچوب ها واقعیت ها در ذهن مخاطب تحلیل شود. در یک چارچوب آنچه مدنظر صاحب رسانه است مورد توجه قرار می گیرد و مخاطب اجازه ی دیدن حواشی بیرون از آن چارچوب را ندارد. می توان گفت چار چوب ها می گویند که درباره چه چیز فکر شود.
نظریه چارچوب سازی را برخی از جمله ابزارهای برجسته سازی (Agenda-Setting) می دانند.
مذاکره چهره ای یا زبان چهره، نوعی از ارتباطات میان فردی است. در الگوی انتقال پیام نیز این نوع از پیام به عنوان بازخورد بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. حالت چهره افراد در هنگام دریافت پیام های مختلف، بازخوردهایی را به ارتباط گر ارسال می کند و این بازخورد بر ادامه ارسال پیام او تاثیر گذار است. باید دانست که در صورت عدم درک درست این بازخورد که به دلایل مختلفی مخصوصا تفاوت های فرهنگی و منطقه ای ایجاد می شود، می تواند موجب عدم انتقال کامل پیام شود.
مذاکره چهره ای در روابط عمومی، تبلیغات تجاری، اقناع و ... کارایی دارد.
رسانه‌های جمعی بر پایه وقایع لحظه‌ای و بی درنگ بنا شده‌اند.این اینفوگرافیک به تشریح شلوغی و فراگیر شدن برخی شبکه‌های اجتماعی می پردازد. این اینفوگراف یادآوری است برای نشان دادن اینکه بازخورد و عکس‌العمل‌ها در رسانه‌های اجتماعی چقدر برای کمپانی‌های بزرگ مهم است. وقتی هر دقیقه هزاران تویت و پیغام در تویتر و فیسبوک فرستاده می‌شود، مردم به سویی می‌روند که توقع دارند بسیار سریع به درخواست‌شان رسیدگی یا به سؤالشان پاسخ داده شود.
پروپاگاندا یا تبلیغات سیاسی امری است که غالبا صاحبان سیاست بیشترین بهره را برای عادی سازی مقاصد خود و یا همراه سازی توده های مردم با هنجارهای مورد نظر خود از آن می برند. استفاده از شگردها و فنون تبلیغات برای دستاوردهای سیاسی عمومی ترین شکل نقش آفرینی سیاست در رسانه هاست.
نظریه "جریان دو مرحله ای ارتباطی" (two step flow theory) با اهمیت دادن بر روابط بین شخصی افراد، توده مخاطبین یک رسانه ی توده ای را دارای پیچیدگی های داخلی می داند و انتقال پیام به مخاطبین را، پس از نظریات تک مرحله ای مثل گلوله جادویی و سوزن تزریق، در دو مرحله و از طریق رهبران افکار برای بقیه مخاطبین در نظر می گیرد.
لازارسفلد و برلسون از جمله نظریه پردازان این تئوری بوده اند.
