نظریات تحول تاریخی جوامع بشری در حوزه ارتباطات از اندیشمندان و صاحبنظران مختلفی بیان شده است. در نظریه تحول تاریخی دیوید رایزمن، این روند از ابتدای تاریخ بشر به سه دوره کلی تقسیم شده است که هر کدام مبانی خاص خود و به طبع ویژگی های خود را دارند.
آبراهام مول، نظریه پرداز حوزه ارتباطات جمعی، فرایند ایجاد پیام را در ارتباط جمعی در مدلی به نام مدل سایبرنتیک توضیح داده است. در این مدل خلق پیام را از سوی تفکرات علمی و هنری می داند و برای انتشار آن در جامعه حلقه ای را طراحی می کند.
نظریه تعامل گرایی نمادین، توسط جرج هربرت مید ارائه شده است. این نظر با نگاه بر نظریان جامعه شناسی و روانشناسی به بررسی کنش انسانها نسبت به نمادها می پردازد. او ذهن، خود و جامعه را از عناصر تعاملگرایی میداند.
نظریه نفوذ اجتماعی توسط دالماس تایلر و ایروین آلتمن ارائه شده و ناظر به ارتباطات انسانی و ایجاد فرایند اجتماعی شدن در بین افراد و گروه های انسانی است. این نظریه با پیوند خوردن با جامعه شناسی ابعادی از فرایند تأثیرگذاری در جامعه را بیان می کند. در این نظریه ابعاد درونی انسان ها بصورت یک مدل لایه ای مثل لایه های یک پیاز در نظر گرفته شده است.
هربرت الچول (J. Herbert Altschull) از نظریه پردازان انتقادی در حوزه ارتباطات، مطبوعات و رسانه های اجتماعی است که تقسیم بندی هایی را برای رسانه ها نسبت به نظام های سیاسی و کشورهای حاکم بر آن رسانه ها ارائه کرده است. او قوانین تجربی ای را پس از بررسی رسانه ها در کشورها و نظام های سیاسی مختلف، تدوین کرده است و بصورت نظریاتی ارائه نموده است.
الیزابت نوئل نئومن، نظریه پرداز و متفکر علم ارتباطات، با تاکید بر اثرگذاری تفکر غالب و اکثریت بر نظرات و یا حداقل ابراز نظر اقلیت، نظریه مارپیچ سکوت را بیان کرده است. این نظریه که از نظر زمانی نزدیک به ایام جنگ جهانی دوم بیان شد، از دیدگاه برخی منتقدین ناشی و متأثر از عملیات روانی نازی ها است و شاید همچون نظریه سوزن تزریق (گلوله برفی) اثر و نقش رسانه ها را بر مخاطبین بسیار زیاد می داند.
مارشال مک لوهان (1911-1980) استاد مرکز مطالعات رسانهای تورنتو، و مطرحکنندهٔ مفهوم «دهکدهٔ جهانی» و جملهٔ معروف «پیام خود رسانه است» بود. او از نظر توجّه به فناوریهای ارتباطی، جزو چهرههای پیشتاز در این قلمرو به حساب میآید. طبقهبندی رسانهها به سرد و گرم نیز از کارهای اوست. او به تلویزیون صفت «غول خجالتی»، و به رادیو صفت «طبل قبیلهای» را داد.