پس از دوران جنگ جهانی دوم و نظریات ارتباطی ای چون گلوله جادویی که مخاطب را بسیار منفعل در مقابل اثرات رسانه قلمداد می کرد نظریاتی با محوریت مخاطبین شکل گرفت. نظریه استحکام یا تأثیرات محدود از جمله نظریاتی است که مخاطب را کاملا فعال و محور در نظر می گیرد.
نظریه "جریان دو مرحله ای ارتباطی" (two step flow theory) با اهمیت دادن بر روابط بین شخصی افراد، توده مخاطبین یک رسانه ی توده ای را دارای پیچیدگی های داخلی می داند و انتقال پیام به مخاطبین را، پس از نظریات تک مرحله ای مثل گلوله جادویی و سوزن تزریق، در دو مرحله و از طریق رهبران افکار برای بقیه مخاطبین در نظر می گیرد.
لازارسفلد و برلسون از جمله نظریه پردازان این تئوری بوده اند.