ارتباطات سیاسی به رابطه میان نهادهای حاکمیتی یا دولت‌ها، مردم و شهروندان و رسانه‌ها می‌پردازد. این ارتباط می‌توان مقوم آرمان‌های دولت و ثبات نهاد حاکمیتی باشد و یا به تضعیف این ثبات و ایجاد تغییر در سیستم حکومتی دامن بزند.
تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا) و تبلیغات تجاری در دوره های مختلف علوم ارتباطات، با استفاده از نظریات مختلفی، مورد استفاده حکومت ها یا گروه های سیاسی و شرکت های تجاری قرار می گرفته است. این نوع تبلیغات تکنیک هایی منحصر به خود دارد که ناشی از رویکردهای نظریان هر دوره است.
پروپاگاندا یا تبلیغات سیاسی امری است که غالبا صاحبان سیاست بیشترین بهره را برای عادی سازی مقاصد خود و یا همراه سازی توده های مردم با هنجارهای مورد نظر خود از آن می برند. استفاده از شگردها و فنون تبلیغات برای دستاوردهای سیاسی عمومی ترین شکل نقش آفرینی سیاست در رسانه هاست.